Goed Gevoel Habits: Liesbeth gaat op slaapdieet

Vandaag is het de Internationale Dag van de Slaap. Voor een op de tien Belgen is de nacht een nachtmerrie. Zij slapen altijd slecht. Ik was een van hen. Maar nu gaat het beter, dankzij een slaapdieet. Wekenlang mocht ik maar vijf uur per nacht slapen. Dat klinkt als een foltertechniek. Voor slapeloze zielen als ik is het therapie.

Hoe is het zover kunnen komen? Mijn hele leven lang kon ik letterlijk overal mijn hoofd neerleggen en sliep ik in één ruk door tot ’s ochtends. Hoe ben ik van die vaste en makkelijke slaper afgegleden naar de rusteloze insomniac van vandaag? Het begon enkele jaren geleden, na een moeilijke en extra stressy periode op het werk.

Ik werd een paar keer wakker in het holst van de nacht, waarna een leger onsamenhangende, donkere gedachten door mijn hoofd begon te marcheren. Dat hield een tijdje aan en voor ik het goed en wel besefte, ging er nauwelijks nog een nacht voorbij zonder dat ik rond drie uur – ping! – klaarwakker was en lag te woelen tot de wekker ging.

‘Het is ontstellend hoe snel je brein geconditioneerd is en je in dat sukkelstraatje verzeild raakt’, zegt Annelies Smolders, klinisch psychologe en slaaptherapeute. ‘Je wordt wakker, kijkt om de haverklap naar je wekker en maakt je steeds meer zenuw- achtig omdat je niet meer in slaap raakt. Daardoor maak je adrenaline aan, een stof die bij de dag hoort. Na een nacht of vijf wordt dat al een patroon. Het gaat als het ware bij de software van je slaap horen. Het is echt belangrijk om het niet zover te laten komen. Als je meer dan twintig minuten wakker ligt, moet je je bed uit en iets slaapverwekkends gaan doen: netflixen of wat lezen.’ Annelies Smolders zal me zes weken lang begeleiden met haar onlineprogramma ‘Start to Sleep’. De bedoeling is om mij op een strikt slaapdieet te zetten, zodat ik uiteindelijk weer leer door te slapen. Of in haar woorden: ‘Ik ga de elastiek die in al die jaren fel uitgerekt is, aan beide kanten weer inkorten.’