'Van afvallen alleen word je niet gelukkiger'

Van in de kleuterklas tot aan de hogeschool was ik altijd het gezellige dikkerdje. Dus besloot ik op mijn twintigste om er iets aan te doen, en met succes: zes jaar later ben ik 20 kg kwijt. Toch maakte afvallen me niet gelukkiger, maar waarom niet? Ik vroeg het aan Barbara Brunelli, psychologe en diëtiste.

Barbara Brunelli, psychologe en diëtiste: ‘Het is een bizarre redenering om te denken dat je van afvallen alleen gelukkiger wordt. Er bestaat namelijk geen directe relatie tussen geluk en gewicht. Toch zien we vaak dat het gemoed van veel vertrouwen bepaald wordt door het gewicht op de weegschaal. Als er ’s morgens een slecht getal op prijkt, kan dat zelfs hun humeur voor de rest van de dag om zeep helpen. Dat is heel gek, want gewicht heeft niets te maken met een gelukkig gevoel.’
Toch leeft de overtuiging dat slank zijn gelukkig maakt wel nog altijd onder de mensen volgens Barbara Brunelli. ‘In de huidige maatschappij staat slank synoniem voor succesvol en gelukkig. Zo zouden mooie en slanke mensen het makkelijker hebben in het leven. Daarom streeft men naar dat slanke lichaam in de hoop gelukkiger te worden. En in de adolescentie groeit het verlangen en de sociale druk om te beantwoorden aan het slankheidsideaal nog meer. Daarom zijn er zo veel jonge vrouwen die de beslissing nemen om toch wat kilootjes kwijt te spelen op die leeftijd. We worden ook op allerlei manieren geconfronteerd met het slankheidsideaal. Niet alleen op televisie en in reclame of tijdschriften, maar ook op sociale media zoals Instagram en Facebook. En het is met die ideale lichamen dat we ons vergelijken en waardoor we willen afslanken. Het grote probleem met die foto’s is dat ze bijna allemaal bewerkt zijn. We zetten er een filtertje over en hebben meteen een egaal gezicht of zien er wat mooier uit. De foto’s in tijdschriften zijn dan weer professioneel gefotoshopt. Daarbovenop kijken we momenteel voortdurend op ons schermpje waardoor we minder rondom ons waarnemen. We worden dus steeds minder geconfronteerd met de realiteit. Mochten we meer echt rondom ons kijken, zouden we zien dat niemand perfect is.’